Terminalna Transferaza Deoksynukleotydowa (TdT) jest niezależną od matrycy polimerazą, katalizującą dodawanie monofosforanu deoksyrybonukleotydu z trojfosforanu do końca 3′-OH DNA. Preferowanymi substratami są: jedno-niciowe DNA, dwu-niciowe DNA z końcem 3′-OH i oligodeoksynukleotydowymi starterami. Stosowana do specyficznego znakowania rybonukleotydami końców 3′. Znakuje końce 3′ fragmentów DNA [α-32P] 3′-deoksynukleozydami. Dodaje homopolimerowe ogony deoksyrybonukleotydowe do cDNA lub do wektorów DNA.
